Australië part 2

Wat de titel zegt. Na Nieuw Zeeland weer terug naar Australië.
Aankomst: redelijk laat in de avond.
Vervoer: laatste trein, laatste CityCat.
Hostel: mn 2e thuis, Riverside Backpackers.
Hoi zeggen tegen Harry, de (sinds mijn vertrek naar NZ nieuwe) manager en hop, bed in.

De volgende ochtend hoi zeggen tegen de eigenaars en maar eens mn spullen die ik in bewaring had gegeven teruggevraagd. Laptop en autosleutels, zodat ik ff Facebook kon aanslingeren en met de auto inkopen kon gaan doen (als je hem toch hebt...).
Laptop: geen probleem.
Autosleutels: "... heb je geen bericht van Mark (vorige manager, hij had de sleutels) gekregen??"

Oh dear lord, wat is er gebeurd?

Omslachtig verhaal kort; Mark heeft _mijn_ auto, tegen explicite instructie in, gebruikt. Zijn verhaal was dat hij de wagen toen ik halverwege NZ was aan een maat van hem had gegeven om hem roadworthy te krijgen en iets met een benzinelucht in de auto op te lossen. En die maat van hem reed vlakbij per ongeluk door een rood licht, en een ander heeft hem dus aangereden. In de passagierszijde A-stijl, tussen voorwiel en deur. En mijn auto stond dus bij een garage vlakbij, en men had meerdere keren aan Mark gevraagd of hij me op de hoogte had gesteld... Niet dus.
Mark vertrokken, vermoedelijk naar een plek 800km verderop.
God zij dank, de bestuurder, Paul/Paddy, neemt wel verantwoordelijkheid voor de schade en beloofde alles te betalen.

Maar goed ook, want alleen al de mechanische schade (wielophanging, nieuwe deur en voorscherm) aan de auto alleen al was $1300.
Bijkomende vervelendheid, de verzekering op de auto was alleen voor de 3e partij en ik heb aangegeven dat ik de enige bestuurder ben. Dit ga mij 2 opties, namelijk de politie inschakelen en Mark en Paddy er compleet voor laten opdraaien wegens joyriding. Maar Mark is gevlogen en Paddy wist van niks, hij zei dat het mocht van Mark. Tevens een aardige, eerlijke, verantwoordelijke Ierse kerel en met nauwelijks geld (oproepbasis verhuizer baantje, kinderen in Ierland, bla bla).
Of dus de verzekering opbellen, zeggen dat een vriend van me het ongeluk veroorzaakt heeft en de boete van de verzekering betaalt (wat Paddy zelf al meteen aandroeg te doen, naast de reparaties). Boete: $1100.

Maar goed, mijn auto dus bij de garage. Paddy had/heeft niet genoeg geld op de plank om er voor te betalen, dat zou hem 2-3 weken kosten. Wat dus ook betekende dat _ik_ 2-3 weken geen auto zou hebben, want ik had ook maar $900 en geen werk.

Dus, gelijk op zoek naar werk. In Brisbane en daarbuiten. Maar niet te ver want een vliegticket naar bijv. Perth kon ik ook niet betalen en moet toch 1-2 weken rond komen en de auto zou nog steeds in Brisbane staan.
Een aantal dingen gevonden, gelijk mailen en indien mogelijk bellen. Tot 3 keer toe, aardige baan, veel uren, buiten (duur) Brissy. Zeker een kandidaat wegens mn eerdere ervaringen in Emerald en Jerakala! Tot de vraag komt; "heb je eigen vervoer?" Gevolgd door een "jammer, helaas".
Kortom Uitermate Teleurstellend. En een gevoel dat je iemand de nek om wil draaien. Maar die persoon is gevlogen, van een kale kip kan je geen veren plukken, etc.
Redelijk de wanhoop nabij, want $900 koopt je max 3 weken in Australië. Werk vinden kostte de vorige keer 2 weken, je moet nog tot daar komen ($$$) en het duurt 1 tot 1,5 week voordat je salaris gestort wordt. Geen geld... dan houdt het op. Zelfs het eerste het beste vliegtuig naar huis te pakken begon een serieuze optie te worden, in ieder geval in mn eigen hoofd. Ik begon thuis toch al wel een beetje te missen en mn verjaardag thuis vieren, waarom niet...
Al helemaal toen ik een boete in de post kreeg (het hostel is tevens mn woonadres hier), een boete wegens 15km/u te hard rijden ergens, $220!!! Nog maar $700 beschikbaar, gaat lekker zo...

Maar zo makkelijk, na pas 2 dagen tegenslag, ga ik niet weg, toch eerst minimaal (en ook maximaal :') ) een week proberen!
Via een advertentie werd ik doorgestuurd naar iemand anders, die kon wel eens wat hebben. Leuk, vlot gesprek over mn werkervaring in Australië en ook wat ik in Nederland deed, complimenten over mn Engels niveau, of ik mn CV kon opsturen. Dick was buitengewoon enthousiast, hij had wel iets voor me, volgens hem precies in mijn straatje!!! Iets met een bedrijf dat een speciaal boerderij apparaat voor achter de traktor had ontwikkeld, een speciale zaadplanter.
Hij had er ook al een andere Nederlander geplaatst, men was buitengewoon tevreden over hem en zijn Nederlandse manier van werken, etc etc. Ook een bedrijf dat open stond voor sponsorship (een 4 jaar werkvisum, bedrijf moet garant voor je staan) voor de juiste kandidaat! Een zeldzame kans waar heel, heel veel mensen op zoek naar zijn wist ik via meerdere discussies op o.a. LinkedIn.
Super super cool, ik ook enthousiast!

Echter, dat zaadje had wat tijd nodig, en ik had per direct een inkomen/werk nodig. Ook daar had hij wel wat voor, een carpentry (timmerman) klus in Dalby, een huis bouwen en alle bijbehorende werkzaamheden.

Een belletje even later met de baas van dat werk kreeg ik al snel de vraag of ik die ochtend (het was 13:00) al kon beginnen. De respons "deze ochtend word wat krapjes, maar ik ben er over 4 uurtjes" was ook bevredigend. Dus, tranen (!!) in mn ogen van opluchting drogen, al mn spullen weer als een razende inpakken, werkkleren uit de auto pakken, grayhound bus ticket boeken (nog nooit gedaan...) en hop de bus in.

Het huis is een nieuw estate project ongeveer 14 km buiten Dalby. Verblijf in 2 dongers (zoals mn eerste verblijf in Emerald), maar stukken beter. Een 2p bed in de ene, douche, toilet, keukentje en tv + zetels in de andere donger. Oude vloer, weinig water uit de kraan (en douche...) maar het is droog, ruim genoeg en nu alles in ieder geval op 5m van mn bed (in tegenstelling tot in Emerald). Verblijf is gratis of een luie, halve dag werk, voor de rest $120 per dag voor een volle dag (van 8 uur, meestal tussen de 6 en 9 uur).
Ken is de eigenaar, een projectontwikkelaar/aannemer die eigenlijk al jaren huizen bouwt, er in woont, verkoopt en weer een nieuw bouwt. Iets met belastingvrije verkoop ofzo was het. Aardige kerel, hoog tempo van werken waarbij de eerdere instructie van nauwkeurig werken na een paar uur overboord gaat...
Zijn broer is de carpenter/timmerman waar ik mee samen werk en ook de donger deel.Ook een goede kerel en niet onbelangrijk, beiden hebben er begrip voor en houden rekening met het feit dat ik eigenlijk niks van het bouwen van een huis weet.

Na de eerste 9 dagen voluit timmeren en slepen en slechts 1x op mn duim geslagen te hebben, een comfortabele $1080 cash gevolgd door 3 dagen vrij ben ik maar weer terug naar Brisbane gegaan, even chillen (in een ander hostel ook) en de auto maar opgehaald. Eigen vervoer is wel zo fijn hier, alsmede al mijn spullen op 1 plek te hebben. Niet alles van de reparaties was betaald, dus dat heb ik maar gedaan. Paddy betaalt in 4 weken tijd de resterende $800 terug.

Verder heb ik ondertussen ook een kennismakingsgesprek gehad met betrekking tot dat werk dat Dick voor me kon regelen, die boerderij machinerie en sponsorship mogelijkheid.
Het was een beetje een vreemd gesprek omdat ik een sollicitatiegesprek verwachtte en ik heb geen idee wat ik er van moet vinden.
In het kort is de functie een engineering functie, zowel op kantoor onderdelen ontwerpen/aanpassen als het veld in, dingen repareren/aanpassen en feedback krijgen van de gebruikers. Daarnaast gaan ze ook een nationaal support/verkoper netwerk opzetten wat ik dan meer zou moeten gaan beheren/onderhouden. Incl een team om aan te sturen.

Super super vet!
En ook super super goed voor mn carriere en ervaring!

Maar zoals je er in leest, een functie voor meerdere jaren, toch zeker 3 jaar.
En ook gelegen in Narrabri, een klein (6000 inwoners) werkers dorpje, 4 uur van de kust en 5-6 uur rijden van zowel Brisbane als Sidney.

Ik voldoe zeker aan het profiel wat ze zoeken, een praktisch ingenieur tussen de 25 en 30 en single. Een bedrijf dat family values hoog in het vaandel heeft, dus graag ziet dat je daar komt, vriendin - vrouw - kinderen regelt, en het leven dat er bij hoort.

Op zich zeg ik daar geen nee tegen in de komende jaren. Maar in een klein dorpje... Met een Australische (nog te vinden, werkdorpjes landinwaards hebben nogal een tekort zullen we maar zeggen). En natuurlijk in Australië, ver weg van Nederland incl vrienden en familie...

Australische betutteling (zoals geen pindakaasboterhammen mee naar school voor kinderen...) versus Nederland/Europa dat de komende tijd economisch nogal in puin ligt (al ben ik met hbo werktuigbouwkunde wel redelijk verzekerd van een baan).

Ruimte versus .... Nederland.
Australisch weer (40 graden zomer, 0 graden winter) versus Nederland...
$70.000/€55.000 (verwacht) per jaar en een ruim huis voor $400/week of €1600/maand of €33.000/jaar en de komende 10 jaar geen hypotheek...
Toffe cariere-move versus mn (sociale) leven in Nederland...


Wie het weet mag het zeggen!!!

Komende week hoor ik er meer over, of ik hun ook beval. En tot die tijd...
Morgen verder met verhuizen (het huis is klaar), rijden met een tractor + maaier en daarna weer een week vrij.